Eigenlijk kan ik over ons weekend heel kort zijn.
Het beste van de twintig die we al mogen mee maken hebben (volgens mij).
Proficiat aan de organisatie en het bestuur.
Later starten bespaart al heel wat mensen de stress om er op tijd te geraken. Ook het starten met partiële repetities is een pluspunt en voor herhaling vatbaar. Als het budget het toelaat tenminste, ik kan me best voorstellen dat die klassebakken dat niet zomaar doen. Muzikaal, een schot in de roos.
De gastdirigent was ook onze partiële lesgever, trompetten, hoorns en eufoniums. Voor de rieten was Sofie verantwoordelijk, het zwaar geschut en de trombones kregen Sofie haar man Dieter voor zich. De hobo’s en dwarsfluiten kregen les van de befaamde hoboïst Paul Dombrecht en de verrassing van de dag was voor velen onder ons de lesgever voor slagwerk, onze oud dirigent Peter Wouters. Tof om hem nu weer te begroeten in Dworp waar het 20 jaar geleden allemaal met hem begon.
Het groepsspel op zaterdag na de middag was dan weer prima uitgewerkt, zodat iedereen moest samenwerken om alzo elkaar beter te leren kennen.
Ook ‘s avonds in de bar ging het er gezellig aan toe met de karaoke waar (bijna) iedereen duchtig heeft “meegezongen”. De groepsdansen zoals de Marie Louise en dergelijke hadden bij onze jongeren ook veel bijval (jongeren onder de 50).
Voor de oudjes was er de geluidsarme kamer waar we bij ons drankje rustig konden praten en elkaar verstaan. Voor ouders en leden: ik kan u zeggen dat het geen zatte bedoening was en dat iedereen op tijd in zijn/haar bed lag (allez dat denk ik toch), er was immers nog een repetitiedag.
PS: Het was, zoals ik al schreef, ons 20ste weekend en voor mij en Julien ook de 20ste keer dat we de kamer deelden met Jean- Pierre. Nog straffer: ik slaap al 20 keer in hetzelfde (stapel)bed, hij beneden en ik boven. Ook de borrel als we onze kamer kregen en het slaapmutsje om onze eerste studiedag af te sluiten is al 20 jaar een vast ritueel.
Helaas, Jean- Pierre gaat naar zee wonen. Bij wie moet ik nu volgend jaar gaan slapen?
Het zal stil worden op de kamer, letterlijk en figuurlijk.
Dank u maat, voor die twintig weekends.












Laat een berichtje achter